Een bouwpakketje in elkaar plakken is leuk om te doen en niet al te moeilijk, een woonhuis of fabriek van plasticplaat helemaal zelf bouwen is nog veel leuker.
Het begint natuurlijk met het vinden van een goed voorbeeld maar met een beetje Googlelen kom je een heel eind. In dit geval had ik op een Duitse stadsarchief-site een foto gevonden van een woonhuis wat qua sfeer en grootte precies zou passen op het plekje wat hiervoor op de modelbaan voorhanden was.
D’r is niks moeilijks aan. Eerst maak ik een schetsje, met potlood en papier of in een tekenprogramma, om de exacte maten te bepalen. Voordeel van tekenen in bijvoorbeeld Adobe Illustrator is dat je van de schets even snel een soort bouwplaatje van kunt printen om een ‘dummy’ te vouwen om te kijken of de verhoudingen kloppen en zo.
Daarna zet je de maten van de wandjes en waar de raam- en deuropeningen moeten komen over op een stukje wit plasticplaat (ook wel styreen genoemd) en vervolgens snij je alles zo recht mogelijk 😉 uit.
Als de wandjes klaar zijn (dus van alle details zoals vensterbanken, randjes enz. voorzien) kunnen ze tegen elkaar zodat er al ‘iets’ van een soort huis ontstaat. Ik laat vaak 1 zijde nog open. In dit geval de wand die aan de niet-zichtzijde komt. De hoeken van de 3 wanden kunnen dan naadloos worden afgewerkt, met wat putty. Via de achterkant kan ik er nog bij om alle raamkozijnen er in te plakken.
Maar eerst het dak.
Nou… spannend. Is dus gewoon een dakpan-plaatje van KiBri. Wordt verkocht tegen woekerprijzen. Maar goed. Het plastic is ook nog eens dik en keihard. Snijden valt echt niet mee. De 3 openingen worden natuurlijk dakramen.
In de voorraad dakplaten en losse onderdelen kon ik geen nokvorsten meer vinden. Daarom zelf even wat gemaakt.
Met deze ‘nokvorst’ kan mooi de kier tussen de twee dakplaten gedicht worden.
In deel 2 verder met de afwerking van dit pandje…
Geef een antwoord